DuchyDuch – w folklorze ludowym i według spirytystów wilcza istota, żyjąca po śmierci fizycznej ciała wilka, bytująca w świecie pozamaterialnym.
Duchy opiekuni
Są to duchy zmarłych wilków które były drogie członkom watahy. Opiekują się watahą, dają nam rady i dbają o nas. Mimo że są niezwykle opiekuńcze ich gniew jest nieposkromiony. 
Cienie duchów
Jest to mieszanka ducha i demona w proporcjach: 1/1000000 ducha wilka i 999999/1000000 demona. Ta jedna milionowa część ducha sprawia że wyglądają jak duchy zmarłych wilków jednak różnią się od nich brakiem gałek ocznych lub czerwonymi świecącymi oczyma.
Demony
Demon (stgr. δαίμων daimon – dosłownie ten, który coś rozdziela lub ten, który coś przydziela, także: nadprzyrodzona potęga, dola; łac. daemon) – istoty występujące w wielu wierzeniach ludowych, mitologiach i religiach, które zajmują pozycję pośrednią między bogami a wilkami, między sferą ziemsko-wilczą, materialną, a sferą boską, czysto duchową; istoty o cechach na wpół ludzkich, na wpół boskich; najczęściej są to nieprzyjazne człowiekowi duchy, związane pierwotnie z pojęciem nieczystości sakralnej. Są to istoty podłe i nikczemne. Ich oczy są najczęściej czerwone, czarne, niebieski lub żółte.
Vile spiritDosłownie podłe duchy. Są to duchy które za życia wplotły w swoją duszę nieco demonicznej energii.
Skutki tego odczuły dopiero po śmierci gdyż nie mogły odejść do krainy szczęścia i musiały zostać na ziemi. Ich demoniczna cząstka nakazuje im krzywdzenie innych. Najczęstszy sposób to podawanie się za członka rodziny i opiekuna. Nie można ich się pozbyć. Ich zadaniem jest sprowadzenie bólu, cierpienia i w końcu śmierci. Potrafią sprowadzać duchy do ich starych ciał a także rzucać klątwy na wilki i przemieniać je w potwory.
Gryfy
Gryf – mityczne zwierzę przedstawiane najczęściej z ciałem lwa oraz z głową i skrzydłami orła. Niektóre źródła dodają jeszcze uszy dzikiego osła. Na początku gryf pojawia się w sztuce, znacznie później w literaturze, widać także znaczne różnice pomiędzy opisami gryfa a jego obrazowaniem. Najstarsze przedstawienia pochodzą ze starożytnej Mezopotamii z ok. 3000 r. p.n.e., równocześnie motyw pojawił się w Egipcie. Do Europy dotarł ok. 1600 r. p.n.e. poprzez wyspy Kretę i Cypr. Pierwsza wzmianka pisana o gryfach pochodzi z ok. V w. p.n.e.
Wygląd gryfa jako lwa z orlimi skrzydłami, przednimi łapami i głową ugruntował się w średniowieczu, gdy gryfy coraz częściej zaczęły się pojawiać w herbach. Wówczas konieczne stało się ustalenie konkretnego obrazowania, które szybko stało się najpopularniejsze. Wcześniej równie często w ikonografii pojawiały się przedstawienia gryfów jako: lwów z orlimi głowami i łapami lwa (nie zawsze występują skrzydła), lwów z orlimi skrzydłami (tylko do czasu, gdy chrześcijaństwo zaczęło wykorzystywać ten obraz jako symbol św. Marka, lwów z tylnymi łapami ptasimi (występujące jedynie w sztuce Azji Mniejszej) oraz rzadziej lwów z łapami ptaka.
Bazyliszki
Bazyliszek (gr. basiliskos, łac. regulus), czasem nazywany królem węży – mityczne stworzenie, pojawiające się w legendach, podaniach i bajkach wielu narodowości (także w Polsce).
Bazyliszek, wykluwający się z jaj, które składają siedmioletnie koguty, a następnie wysiadywany 9 lat przez ropuchy lub węże, może żyć wiele wieków. Według innych legend bazyliszek jest stworzeniem, które rodzi się raz na 100 lat z jaja złożonego przez koguta. Wyglądem przypomina olbrzymiego węża, kojarzony jest także z jaszczurką. Może osiągnąć do piętnastu metrów długości. Żywi się wszelkiego rodzaju ssakami, ptakami, a także większością gadów. Jest śmiertelnym wrogiem pająków. Do obrony służą mu kły oraz wręcz toksyczny oddech, przede wszystkim jednak znany jest ze swojego spojrzenia – kto spojrzy mu w oczy natychmiast zmienia się w kamień. Fakt ten w legendach był powszechnie wykorzystywany: bohater podstępem zmuszał bazyliszka, aby ten spojrzał w lustro lub w inny przedmiot, w którym może ujrzeć swoje odbicie, aby uśmiercić gada. Naturalnym czynnikiem, który może doprowadzić do śmierci bazyliszka jest pianie koguta. Zabić mogła go również łasica swoim zapachem.
Jednorożec – stworzenie fantastyczne, występujące w mitach i legendach, posiadające jeden róg pośrodku czoła. Najwcześniej opisane przez Ktezjasza w V-IV w. p.n.e.; Pliniusz Starszy dodał mu jeszcze łeb jelenia, stopy słonia i ogon lwa. W średniowieczu przedstawiano go z głową i korpusem białego (rzadziej czerwono-czarnego) konia, dodając niekiedy nogi jelenia i lwi ogon. Jednorożca uważano za jedyne zwierzę mające odwagę atakować słonia, posiadające tak ostre kopyta, że jedno ich uderzenie rozcina słoniowi brzuch.
W średniowieczu wizerunek dziewicy z jednorożcem na kolanach był częstym motywem sztuki chrześcijańskiej jako symbol Najświętszej Marii Panny, a sam jednorożec symbolizował Chrystusa. Wierzono również, że róg tego stworzenia jak również i jego łzy mają magiczną moc oczyszczania wszystkiego, czego dotkną, i są panaceum na wszelkie trucizny i choroby. W sztuce średniowiecznej i renesansowej był symbolem czystości i niewinności.
Jednorożca identyfikowano m.in. z nosorożcem, oryksem, elandem i kudu. Do grona możliwych pierwowzorów często zalicza się także wymarłe elasmoterium.
Smoki
Smok – fikcyjne stworzenie, najczęściej rodzaj olbrzymiego, latającego gada. Występuje w licznych mitach i legendach oraz w literaturze, filmach i grach. Według wielu mitów smoki obdarzone były dużą inteligencją, potrafiły posługiwać się magią, znały ludzką mowę, a także ziały ogniem. Poza tym posiadały lub strzegły rozmaitych skarbów.
Różne zwierzęta podobne do smoków występowały w mitologiach wielu kultur. Smoki są istotami reprezentującymi siły natury i cztery żywioły, zwłaszcza zaś ogień i powietrze. Smok był też często używany w roli symbolicznej. Typowy smok ma cztery łapy, często pojawiający się w herbach smok dwunogi nosi nazwę wiwern.
Wiwerny
Wiwern (wiwerna lub wywerna) – mityczny gad ze średniowiecznego bestiariusza.
Nazwa "wiwern" pochodzi z języka angielskiego (wyvern) i wywodzona jest prawdopodobnie od nazw rzek Wye i Severn w hrabstwach Herefordshire i Worcestershire. W Wielkiej Brytanii, a zwłaszcza w regionie obu tych hrabstw, wiwerny są szczególnie popularne, można je spotkać w ikonografii, legendach oraz w heraldyce. Wizerunki dwunogiego smoka przyniosły na Wyspy Brytyjskie, prawdopodobnie jako godła wojskowe, rzymskie legiony, które z kolei przejęły ten symbol od Daków.
Wiwern przestawiany jest zwykle jako kilkumetrowej długości gad, z jedną parą nóg uzbrojonych w szpony i parą błoniastych skrzydeł, z długą szyją i ogonem, często zakończonym harpunim, jadowitym grotem. Niekiedy z podobnym grotem na końcu przedstawiany jest język wiwerna.
Początkowo wiwerny były tożsame ze smokami, przedstawianymi pierwotnie zawsze z jedną parą nóg.
W średniowiecznej Europie smok, w tym i wiwern, stanowił alegorię szatana. W postaci wiwernów i smoków przedstawiano często biblijne bestie, uosabiające szatana. Imię wiwerna równoważyło się z wojną, grzechem i zarazą (wierzono, że przenosi on dżumę). Wierzono również, że mieszkał w pieczarach, gdzie gromadził ogromne skarby.
Kryptozoologowie wysuwają hipotezy, że smoki i wiwerny w legendach różnych narodów stanowią echo spotkań pierwotnych ludzi z reliktami pterozaurów.
Pegazy
Pegaz (gr. Πήγασος Pḗgasos, łac. Pegasus) – w mitologii greckiej skrzydlaty koń zrodzony z krwi Meduzy, która trysnęła, gdy Perseusz odciął jej głowę.
Pegaz zamieszkiwał okolice źródła Pirene na Akrokoryncie.
Odnalazł go tam Bellerofont, który przy użyciu złotego wędzidła, otrzymanego od Ateny, zdołał okiełznać rumaka. Przy jego pomocy heros pokonał Chimerę, planując następnie wznieść się na jego grzbiecie na szczyt Olimpu.
W drodze na szczyt Bellerofont został jednak zrzucony z grzbietu skrzydlatego rumaka przez Zeusa. Na szczyt dotarł jedynie Pegaz. Od tego momentu służył on Zeusowi, który po śmierci przeniósł go na nieboskłon tworząc gwiazdozbiór Pegaza. Uderzenie kopyta tego konia miało otworzyć na górze Helikon, jednej z siedzib muz źródło Hippokrene.
UnipegiSą to skrzydlate konie z rogiem na środku czoła podobnie jak jednorożce. Powstały z miłości jednorożca i pegaza. Są szybsze i zwinniejsze od obu tych ras.
Feniksy
Feniks (gr. φοίνιξ (foinix), łac. phoenix) – mityczny ptak, uznawany za symbol Słońca oraz wiecznego odradzania się życia.
Herodot
Był znany wszystkim pisarzom starożytności klasycznej, poczynając już od Herodota, który jednak podawał jego istnienie w wątpliwość. Opisywał jednak związane z nim legendy. Feniks miał mieć wielkość i wygląd orła ze złoto-czerwonym upierzeniem. Przybywał do Egiptu z Arabii co 500 lat, przynosząc w kuli mirry szczątki swego poprzednika, którego składał na ołtarzu słońca w Heliopolis.
Filozof grecki nieznanego autorstwa
Wedle książki Feniks miał przylatywać z Indii, skąd po 500 latach życia udawał się do Lasu Lebannon, gdzie „kąpał skrzydła w zapachu”. Następnie leciał do Egiptu, gdzie na ołtarzu słońca w Heliopolis, w miesiącu Adar kapłani przygotowywali specjalny stos, na którym się spalał i zmartwychwstawał po 3 dniach.Owidiusz
Według Owidiusza miał się żywić kroplami kadzidła i sokami kardamonu, zaś po 500 latach życia budował gniazdo wypełnione korą kasji, kolcami nardu, żółtą mirrą i cynamonem, następnie zaś umierał i odradzał się sam z siebie, zaś gniazdo zanosił do miasta Hyperion, ponownie na ołtarz poświęcony słońcu.
Pliniusz Starszy
Wedle Pliniusza na świecie miał być tylko jeden Feniks. Jego ubarwienie było purpurowe ze złotą głową oraz niebiesko-różowym ogonem. Na głowie dodatkowo posiadał grzebień z piór. Żyć miał 540 lat, potem zaś budował gniazdo z wonności i przypraw, w którym ginął. Z kości i szpiku odradzał się najpierw w czerwia, który przemieniał się w pisklę i ostatecznie w nowego ptaka Feniksa. Gniazdo z resztkami poprzednika zanosił wedle Pliniusza do Miasta Słońca nieopodal Panchai.
Laktancjusz
Laktancjusz napisał cały poemat o ptaku Feniksie. Ponad istniejące opisy dodaje, iż ptak mieszkał w dalekiej, przepięknej krainie, gdzie co rano pił 4 razy wodę ze strumienia życia i machał skrzydłami witając Febusa (słońce). Po 1000 latach życia wybierał się do Syrii, gdzie na drzewie palmowym budował sobie grób z soczystych ziół, akantu i mirry. Tam, śpiewając pieśni pogrzebowe, spalał się, a następnie przybierał postać jakby nasionka, następnie jajka, w końcu zaś dorosłego ptaka. Był złoto–czerwony, z ogonem żółtym z kropkami purpury, dziobem białym ze szmaragdowym połyskiem, oczami szafirowymi, pazurami różowymi i złotymi łuskami na nogach.Izydor z Sewilli
Do istniejących opisów, Izydor z Sewilli dodaje, iż ptak po zbudowaniu stosu z gałęzi i przypraw czeka na wschód słońca. Jego promienie zapalają gniazdo, Feniks zaś roznieca je machając skrzydłami i tak spala się i odradza z popiołów.
Bartłomiej Anglik
Podaje, iż Feniks mógł żyć 300 lub 500 lat, zaś jego odrodzenie trwać miało 3 dni, pierwszego dnia powstawał robak o zapachu słodszym niż róża i każdy inny kwiat, drugiego pisklę, trzeciego przekształcało się w dorosłego Feniksa.
Według różnych innych autorów Feniks miał żyć od 300, poprzez 340, 500, 540, 1000 aż do 1461 lat. Był bezpłciowy, ponieważ rozmnażał się sam z siebie. Jego kolorystyka różni się niekiedy, jednak zwykle przeważa barwa złota i purpurowa. Zazwyczaj budował gniazdo lub stos z przypraw i gałązek wonnych roślin, w którym umierał lub spalał się, a następnie odradzał. Związany był z kultem słonecznym, toteż zazwyczaj legendy opowiadały, iż zanosił gniazdo lub szczątki swego poprzednika do świątyni słońca w Egipcie. Przez autorów chrześcijańskich był przyrównywany do Chrystusa, gdyż miał zdolność zmartwychwstawania. W wielu mitologiach można znaleźć ptaki podobne Feniksowi zarówno w opisie i charakterystyce, jak i konotacji ze słońcem.
Według niektórych to greckie podanie jest być może związane ze świętą egipską czaplą, która jest symbolem wiecznie się odradzającego wschodzącego Słońca. Jej złote i purpurowe upierzenie symbolizowało wschód Słońca w Egipcie.
Feniks najczęściej był portretowany na tle Słońca ze skrzydłami wzniesionymi do lotu.
Podobno Feniks siadał tylko na paulowni cesarskiej, bo to drzewo posiada zdolność odradzania się ze ściętego pnia.
Żar-ptak
Żar-ptak (ros. Жар-птица Żar-ptica) – ptak ognisty często spotykany także pod nazwą Cud-żar-ptaka w baśniach rosyjskich. Z wyglądu przypominać miał pawia, którego pióra płonęły żywym ogniem. Zarówno samo zwierzę jak i jego ogniste pióra posiadały szczególną moc magiczną. Część badaczy wywodzi jego pochodzenie od mitycznego sokoła Raroga, występującego w wierzeniach Słowian.
Diament
 Diament jest koniem z rodziny Kamieni Szlachetnych, którego umiejętności mogą zostać podwyższone dzięki użyciu diamentów. Konie z tej rodziny w naszej wataże pełni rolę opiekuna i może stanowić prezent dla innego wilka. Rubin
Rubin jest
drogocennym koniem, który ofiarowuje swojemu właścicielowi diamenty. Za
każdym razem, gdy obchodzi urodziny, daje mu w prezencie 5 diamentów. Możesz użyć diamentu, aby zwiększyć umiejętności konia lub wykorzystać go do wielu innych rzeczy. W dni, kiedy Rubin nie dodaje diamentów, jego wzrost troszkę się powiększa...
 Szafir Szafir jest wyjątkowym koniem. Każdego dnia, gdy się budzi zaprasza Cię na spotkanie na terytorium innej watahy.Jeżeli postąpisz wedle instrukcji, Szafir da Ci jeden diament za każdym razem, kiedy jego wiek w miesiącach będzie liczbą parzystą i 1000 wsm kiedy będzie to liczba nieparzysta. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów.  Szmaragd Szmaragd jest wyjątkową klaczą, której umiejętności mogą zostać podniesione dzięki diamentom. Może pokryć ją Szafir, czego wynikiem będzie Topaz.  JadeitJadeit jest koniem z rodziny Kamieni Szlachetnych. Za każdym razem, gdy budzi się z jedną z umiejętności wyższą lub równą 0, ofiarowuje właścicielowi diament. W przeciwieństwie do innych koni z tej kolekcji, jego umiejętności nie mogą być podniesione z użyciem diamentów.  Ametyst Ametyst jest koniem, który sprawia, że niedługo po położeniu go spać można spotkać na innej stronie UFO. Te UFO najfartowniejszym wilkom podaruje diament. Pozostałe utrzymują 500 wsm. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów. 
Perła
Perła jest klaczą z rodziny Kamieni Szlachetnych. Ma szansę znaleźć diament, gdy zostaję pokryta przez Diament. Możesz zwiększyć jej umiejętności używając diamentów.  Kwarc jest cennym koniem. Gdy po raz pierwszy danego dnia znajdzie się na łące, może znaleźć diament. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów. 
Bursztyn
Bursztyn jest drogocennym koniem.Kiedy się budzi, może dać Ci diament zamiast zwyczajowego łajna. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów.  Opal Opal jest wartościowym koniem. Kiedy zostaje wysłany do boksu po raz pierwszy danego dnia, istnieje szansa, że znajdziesz w nim diament. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów.  AgatAgat jest cennym koniem. Kiedy nakarmisz go specjalną mieszanką pokarmu może dać Ci, w zależności od mieszanki, od jednego do 20 diamentów. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów.  Onyks
Onyks jest wartościowym koniem, który przywołuje UFO, gdy go oporządzisz.
Najszczęśliwsi gracze otrzymają diament z tego UFO. Pozostali otrzymają 500 ws. Możesz zwiększyć jego umiejętności używając diamentów. Topaz  Topaz jest wyjątkowym koniem, który uwielbia, gdy wilki się nim zajmują i gratulują mu publicznie. Topaz ofiaruje diament niektórym wilkom, które mu pogratulują. Pozostali, jako podziękowanie, otrzymają trochę wsm. Gips Gips jest cennym koniem, który ma możliwość zamiany z powrotem w piasek przy przebudzeniu. Jeśli chcesz odpowiednio zaopiekować się nim, musisz go odbudować. Gdy Gips zostanie odbudowany, zyskuje szansę na znalezienie diamentu. Możesz zwiększyć poziom jego umiejętności, używając diamentów. Arion
 OzyrysOzyrys jest boskim koniem, który oferuje jeden skarb każdego dnia. Kiedy zdrapiesz skrzynie skarbów, możesz wygrać:
 Uranos jest unikalnym boskim koniem. Jest ojcem wszystkich innych koni.  Gaja Gaja jest unikalnym boskim koniem. Jest matką wszystkich innych koni.  Qilin Qilin jest boskim ogierem jednorożcem. Może rozmnażać się z Twoimi klaczami jednorożców, spełniając takie same warunki, jak przy pokryciu dwóch jednorożców tej samej rasy. Jeśli źrebak będzie jednorożcem, otrzyma bonus Qilin, który doda mu 15 punktów umiejętności. Za każde pokrycie, Qilin dostaje punkty umiejętności, które możesz wykorzystać wedle swojego uznania. Co więcej, 1. każdego miesiąca, Qilin da Ci Różdżkę Płodności, o ile zająłeś się nim poprzedniego dnia.  Gullfaxi Gullfaxi jest boskim koniem, wyjątkowo szybkim i o dużej wytrzymałości. Jego umiejętności są regularnie przeliczane pod kątem najlepszego konia. Za każdym razem, gdy koń startuje w zawodach, które oferują rozety, Gullfaxi otrzymuje rozetę na starcie zawodów, nawet jeśli ich nie wygra i zakładając, że wcześniej nie otrzymał rozety w tych samych zawodach. 
Snow
Snow jest koniem boskim, stworzonym do zawodów. Każdy Snow ma imię wypisane w kolorze, który pokazuje jego umiejętności.
 Mgła
Mgła jest boską klaczą, która potrafi dzielić się swoimi umiejętnościami. Poziom
jej umiejętności zmienia się każdego dnia: jednego dnia będzie
mistrzynią galopu, innego będzie przodować w wytrzymałości... Można krzyżować ją ze Snow, czego wynikiem będzie Ocean.
Mróz
 Mróz jest boską klaczą potrafiącą zmieniać umiejętności. Jej umiejętności zmieniają się codziennie: jednego dnia będzie to galopowanie, następnego wytrzymałość... Potomstwo może mieć tylko raz z Oceanem, przez co na świat przyjdzie tylko jeden źrebak: Śnieżek.Codziennie możesz rozmrozić Mróz na jej publicznym profilu i próbować odnaleźć Okrycie Hypnosa. 1. każdego miesiąca, gdy strona jest aktualizowana, Mróz zostanie podarowana jednemu z graczy, którzy rozmrozili ją w poprzednim miesiącu.  Kaskada
Kaskada jest boską klaczą, która potrafi zmieniać swoje umiejętności. Jej umiejętności zmieniają się każdego dnia. Jednego dnia jest świetna w galopie, kolejnego ma wspaniałą wytrzymałość.... Może zostać raz pokryta przez Śnieżka, aby urodzić unikalne źrebię: Gejzer. Każdego pierwszego dnia miesiąca, kiedy strona jest aktualizowana, jedna Kaskada jest oferowana jednemu z graczy, którzy zalogowali się przez przynajmniej 20 dni poprzedniego miesiąca.
 Gejzer
Gejzer jest synem Kaskady oraz Śnieżka. Ma wyjątkowe umiejętności, które zmienia każdego dnia, co sprawia go potencjalnie świetnym w każdej z dziedzin. Dzięki ciepłu, które generuje, Gejzer zwiększa żyzność łąk na terenach watahy i ociepla twoją jaskinię.
 Śnieżek
Śnieżek jest synem Mrozu i Oceanu.Jego umiejętności zmieniają się codziennie, w zależności od temperatury: im zimniej, tym silniejszy Śnieżek się staje!
 Ocean
Rodzicami konia Ocean są Snow i Mgła. Po ojcu odziedziczył moce, po matce ich zmienność. W związku z tym jego niezwykłe umiejętności wymieniają się każdego dnia, czyniąc go potencjalnym mistrzem wszystkich dyscyplin.
 Wiosna
Wiosna jest częścią boskich koni pór roku. Jest klaczą która może zostać pokryta przez dowolnego ogiera a z ich związku narodzi się któryś z boskich koni.
Każdego dnia wiosny wygrywaj:
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz